Sadece iki saat...
Yurtdışından istediği bir şeyler için sipariş vermiştik ve kargoları bana gelmişti. Onları almak için ayrıldıktan haftalar sonra bana geldi. Ne hissediyordum emin değildim ama onu yeniden görebilmenin heyecanı içimde yoktu diyemem. O arkadaş kalabileceğimizden bahsetti, ben de bunu yapamayacağımdan. Belki bizim için bir şans daha doğardı birbirimizden ayrı kaldıktan sonra yeniden görüşmek.
Öyle olmadı ama...
Sohbet ederken ilişkimizin bitmesini sorguladım, çünkü çok saçma salak bir şekilde bitmişti. Ortada bir neden bile yoktu! Her şey aniden gelişmişti ve bitmişti. Bir gün şakavari bir trip atıldı, ertesi gün gayet iyiydik, sonraki gün buz gibiydik ve ondan sonraki gün de bitmişti. Bunun sadece anlık bir şey olduğunu düşünmüştüm. Bir sonun habercisi olacağını değil! İki ay beraber olmuş olabiliriz, belki ilişki için çok kısa bir süre ama paylaşımlarımız öyle değildi...
Kendisiyle ilgili şeyler anlatırken ağladı...
Ben ilişkimiz hakkında ve ona hissettiklerimle ilgili konuşurken ağladım...
O giderken ben bir daha ağladım...
Birlikte geçen iki ay...
Son görüşmemiz iki saat...
Hoşçakal eski sevgilim...
You took your love away, too fast!
Left no chance to say, look back!
...
You threw it all away, so blind!
You pushed me far from you, in your life!
..."
belki de bir şanstı dediğin gibi. geri dönmekten ziyade olanlar üzerine konuşabilmek, içini dökebilmek hatta ağlayabilmek için. ayrılsanız bile içinizi dökebildiyseniz ne iyi. çünkü hayatta illa yanımızda varolmayacak sevdiklerimiz, güzel dediklerimiz,istediklerimiz. ama geldiklerinde olduğu gibi gittiklerinde de içinde duyduğunu gösterebilmek hep iyidir, yola devam ederiz:)
YanıtlaSilYola devam etmek zorundayız aslında hepimiz... :)
YanıtlaSil